بررسی حذف فتوکاتالیستی پنتاکلروفنل با استفاده از نانوذرات اکسید روی در حضور اشعه uv از محلول آبی

زمینه و هدف: پنتاکلروفنل (pentachlorophenol) یک ترکیب آلی و جزو آلاینده های متقدم و سرطان زا است. استفاده گسترده pcp در جهان، آلودگی­های زیادی را در آب و خاک ایجاد کرده است. هدف این مطالعه بررسی کارایی حذف پنتاکلروفنل با استفاده از فرایند zno/uv و ارزیابی تأثیر پارامترهای مؤثر در حذف آن می باشد. روش کار: این مطالعه از نوع بنیادی-کاربردی می­باشد که در مقیاس آزمایشگاهی انجام شد. فاکتورهای مختلف شامل ph، غلظت­ پنتاکلروفنل و دوز نانوذرات در زمان تماس مختلف در حذف پنتاکلروفنل بررسی شدند. سنجش مقدار پنتاکلروفنل در نمونه ها با استفاده از دستگاه hplc و بررسی گروه­های عملکردی بر روی جاذب با ftir انجام شد. آنالیز داده­ها با استفاده از نرم افزار spss.16 انجام گرفت. یافته ها: نتایج نشان داد که با کاهش ph، کاهش غلظت پنتاکلروفنل و افزایش مقدار نانوذره راندمان حذف پنتاکلروفنل افزایش می یابد (89 درصد برای 3 =ph در مقابل 60 درصد برای 9 =ph). ااز نتایج xrd و sem مشخص شد که قطر نانوذرات اکسیدروی 20 نانومتر است. اشعه uv به تنهایی تأثیر کمی در حذف پنتاکلروفنل داشته و تابش آن بر روی نانوذرات راندمان حذف پنتاکلروفنل را تا حدود 90 درصد افزایش داد. سینتیک واکنش از مدل langmuir- hinshelwood و جذب پنتاکلروفنل (در 30 دقیقه اول فرایند بدون حضور uv) از مدل ایزوترم فروندلیخ تبعیت می کند. آنالیز ftir نشان داد که گروه های عاملی oh و کربوکسیل نقش مهمی در جذب پنتاکلروفنل دارند. نتیجه­ گیری: با توجه به نتایج حاصل می توان از فرایند zno/uv در شرایط اسیدی به عنوان روشی مؤثر در حذف پنتاکلروفنل از منابع آبی استفاده نمود.